Page 16 - Catarina la sapiente
P. 16
postu, e idda lu fici assittari a ddu postu. Quannu
juncίu un’iddu, Catarina cci spijò ’na difigurtà; lu
Riuzzu ’un cci sappi arrispunniri; ppuhm! e idda
cci cafudda un timpuluni ca criju ca la mascidda
ancora cci abbrucia. Lu Riuzzu currivatu di sta
parti, acchiana a Palazzu, e va nni sò patri. ‒
« Grazia, Maistà! Mi vogghiu maritari, e vogghiu
a Catarina la Sapienti. » ‒ Lu Re manna a
chiamari a lu patri di Catarina la Sapienti, e lu
patri cci va. ‒ « Maistà, a li vostri cumanni! » ‒
« Sùsiti! Mè figghiu è ’ncrapicciatu di tò figghia:
maritàmuli. » ‒ « Comu voli, Maistà; ma io sugnu
mircanti, e vostra figghiu è sangu riali. » ‒ « ’Un
fa nenti: mè figghiu la voli. »
Comu lu patri torna a la casa: ‒ « Catarina, lu
Riuzzu ti voli pi mugghieri. Tu chi dici? » ‒ « Mi
lu pigghiu. »
16