Page 109 - ΓΑΤΟΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ
P. 109
Όλοι μα όλοι, ήταν ευτυχισμένοι, κανείς όμως
όπως η Σταχτοπούτα και ο πρίγκιπας.
Η γριά νεράιδα, βλέποντας πως δεν την
χρειάζονταν πια, πέταξε μακριά πάνω στο
μαγικό μπαστούνι της,
Άλλοι λένε πως την είδαν να στέκει σαν να
κρεμόταν από τον αέρα, σαν σύννεφο, στο
παράθυρο ενός δωματίου που κάποιος έκλαιγε.
Άλλοι διηγούνται πως άκουσαν το θρόισμα της
ταφταδένιας φούστας της, αλλά ίσως ήταν
μόνο η πνοή του ανέμου.
107