Page 36 - Catarina la sapiente

mannatu a Genua un brigantinu càrricu di mobili,
cammareri, ’na nurrizza e tuttu: addugàssiru un
palazzu ’n facci lu Palazzu riali di Genua, e
aspittassiru a idda. Lu patri càrrica un brigantinu
e lu manna a Genua. Quannu lu Riuzzu partiu,
idda pigghia un brigantinu e prima d’iddu si va a
’mpalazzari ’nta lu palazzu di Genua. Comu lu
Riuzzu vidi sta bedda giuvina pittinata a la riali, cu
gioj e ricchizzi: ‒ « Maria! (dici) assimigghia tutta
a Catarina la Sapienti! » Pigghia un ’mmasciaturi
e cci lu manna pi dìricci ca lu Riuzzu cci vurrissi
fari ’na visita. Idda cci dici ch’è patruni; e lu
Riuzzu cci acchiana. Discurrennu discurrennu,
cadi lu discursu supra d’idda. ‒ « Vui chi siti
schetta? » cci dici lu Riuzzu. ‒ « Cattiva. (cci
rispunni Catarina) E vui? » ‒ « Io puru sugnu
cattivu, ed haju un figghiu. Ma vui, __

36